ΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΣΚΕΨΗ

Έχεις αναρωτηθεί αν ο φόβος έχει τον δικό του μηχανισμό και πώς λειτουργεί; Θυμήσου ένα ζωάκι την στιγμή που φοβάται… Κάνε την εικόνα του την στιγμή που τρομάζει. Το σώμα του αντιδράει: μπορεί να μαζεύεται, μπορεί να θέλει να επιτεθεί, να τρέξει ίσως και να βγάλειφωνή… Την ώρα που αντιδράει το σώμα του, το ζώο νιώθει απειλή και θέλει να σωθεί. Οι βασικές ανάγκεςπου έχουν τα ζώα είναι να νιώθουν ασφάλεια και να δώσουν συνέχεια στο είδος τους. Επομένως τα ένστικτά τους είναι συνεχώς σε επιφυλακή για να τα διατηρούν στην ζωή.  Τώρα θυμήσου τον εαυτό σου την στιγμή του φόβου…  Θυμήσου την πρώτη σου αντίδραση: μπορεί και εσύ να θέλεις να κρυφτείς, να μαζευτείς, να φωνάξεις ή νατρέξεις μακριά. Και το δικό σου ένστικτο σε ωθεί να σωθείς και να νιώσεις ασφάλεια.  Κάθε στιγμή που νιώθουμε ανασφάλεια ή φόβο δημιουργείται μέσα μας μία τραυματική εμπειρία.  Την ώρα αυτής της τραυματικής εμπειρίας, την στιγμή που φοβάσαι και ο φυσικός σου φορέας αντιδράεπειδή θέλει να σε σώσει, το σοκ καταγράφεται στο σώμα σου και θα το θυμάται για πάντα, αν δεν τοθεραπεύσεις.  Παρακάτω θα δούμε πρακτικά πώς δουλεύει αυτός ο μηχανισμός.   Ας πάρουμε για παράδειγμα ένα παιδί που έχει μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον όπου υπήρχαν τσακωμοί καιφωνές κατά την διάρκεια των  οποίων το ένστικτό του ήθελε να τον σώσει και αντιδρούσε. Μπορεί το παιδίεκείνη την ώρα να ήθελε να μαζευτεί ή να κρυφτεί, να τρέξει μακριά ή να κάνει επίθεση στους γονείς είτε μεκλάμα, είτε με φωνή.  Όλες αυτές τις αντιδράσεις εκείνης της στιγμής, το σώμα θα τις θυμάται για πάντα…  Όταν το παιδί μεγαλώσει και φτάσει 60 χρονών και βρεθεί σε μια καφετέρια που θα τσακώνονται στοδιπλανό τραπεζάκι, τότε το «μικρό παιδί» μέσα του θα θυμηθεί και θα αντιδράσει όπως τότε: μπορεί να πειστην παρέα του: «Πάμε να φύγουμε, δεν περνάω καλά εδώ» ή να μαζευτεί και ξαφνικά να γίνει σιωπηλός καιαπόμακρος σαν να κρύβεται μέσα του, ή να «επιτεθεί» όπως τότε φωνάζοντας: «Σταματήστε επιτέλους!».  Και όλο αυτό για να νιώσει ασφάλεια και ηρεμία.  Εφόσον θυμάται το σώμα, τότε θα θυμούνται και τα κύτταρα, αφού θυμούνται τα κύτταρα, τότε θαθυμάται και το DNA.  Αυτός ο απλός και παράλληλα πολύπλοκος μηχανισμός της καταγραφής του φόβου στο σώμα μας εξηγείπολλά: τις επαναλαμβανόμενες καταστάσεις στη ζωή μας, γιατί η δική μας εξέλιξη πολλές φορές μας θυμίζειτην εξέλιξη των γονιών μας, γιατί βρίσκουμε εμπόδια σε συγκεκριμένα πεδία της ζωής μας.  Πλέον έχοντας αυτές τις γνώσεις της επιγενετικής επιστήμης για την κληρονομικότητα,  μπορούμε να σπάμετα μοτίβα που συναντάμε από γενιά σε γενιά. Μπορούμε να ζούμε ελεύθεροι από αυτά! Η θεραπεία υπάρχει! Η θέλησή σου θα σε φέρει στην επίλυση αυτού του θέματος και στην απελευθέρωσηαπό αυτές τις εγγραφές. Για μένα η λύση βρέθηκε στην Άμεση Προσωπική Μεταμόρφωση, στην μέθοδοπου στοχεύει στο τραύμα που αποθηκεύτηκε στο σώμα. Προσοχή! Τα ένστικτα μας είναι απαραίτητα και δεν επιδιώκουμε την απενεργοποίηση τους, επιδιώκουμε την αποσύνδεση της τραυματικής εμπειρίας από την μνήμη του σώματος.  Γίνε παρατηρητής των συμπεριφορών και των αντιδράσεών σου, όχι μόνο συναισθηματικών αλλά καισωματικών, για να καταλάβεις καλύτερα τι σου συμβαίνει! Και όταν θα είσαι έτοιμος, θα φέρεις τις αλλαγές στην ζωή σου!  Ζήσε με αγάπη!  Το άρθρο αυτό έχει δημοσιευτεί στην Όμορφη Ζωή https://www.omorfizoi.gr/leitoyrgei-michanismos-fovoy