Πόσο εύκολα μπορούμε να γυρίσουμε την πλάτη σε κάποιον που μας έχει θυμώσει, μας έχει πληγώσει, δεν μας έχει φερθεί σωστά;
Όταν λέμε, να γυρίσουμε την πλάτη, δεν εννοούμε πάντα ότι θα τον βγάλουμε απαραίτητα από την ζωή μας. Εννοούμε πως θα τον σχολιάσουμε, θα τον κατηγορήσουμε, θα τον συζητήσουμε με άλλους. Όχι όμως με τον ίδιο.
Κάποιες φορές μας είναι πολύ πιο ανώδυνο να βλέπουμε τις ατέλειες στους άλλους και να τις βλέπουμε πάντα στο μέγεθος που πιστεύουμε ότι έχουν. Δεν μεγαλοποιούμε τίποτα! Ναι, είναι έτσι ακριβώς όπως τα βλέπουμε!
Γιατί ακριβώς σε αυτό το μέγεθος υπάρχουν μέσα μας!
Δεν μπορούμε να δούμε στον άλλον αυτά που δεν έχουμε μέσα μας!
Μπορεί να ακούγεται απίστευτο, όμως είναι αλήθεια:
- «όπως έξω, έτσι και μέσα»,
- «όπως πάνω, έτσι και κάτω»
Μιλάμε για το φαινόμενο του Καθρέπτη ή τον μηχανισμό της Προβολής.
Από τα αρχαία χρόνια οι σοφοί και οι δάσκαλοι μιλάνε για αυτό το φαινόμενο και μας καλούν να το αποδεχτούμε.
Πως δουλεύει αυτός ο μηχανισμός;
Από την φύση μας είμαστε όντα που θέλουμε να περνάμε όμορφα, να χαμογελάμε, να χαιρόμαστε κάθε στιγμή και να είμαστε τέλειοι.
Όμως δεν είναι εύκολο να είμαστε πάντα χαρούμενοι και ανάλαφροι όσο υπάρχουν πολλά αδούλευτα κομμάτια στο υποσυνείδητο.
Πώς και πότε δημιουργούνται αυτά τα κομμάτια; Υπάρχουν πολλές πηγές: οι προηγούμενες ζωές, το κάρμα, προγονικές εγγραφές DNA αλλά και παιδική ηλικία. Σήμερα θα σταθούμε μόνο στο τελευταίο.
Όταν ένα παιδάκι βιώνει μια τραυματική εμπειρία (τσακωμός των γονέων, χωρισμός, γέννηση μικρότερου αδελφού, όταν δεν το μεγαλώνουν οι γονείς, πρώτη μέρα στον παιδικό και άλλα πολλά), τότε το μικρουλάκι δεν έχει πόρους, δύναμη, εμπειρίες και τρόπους να το διαχειριστεί. Τότε θα το απωθήσει στο υποσυνείδητο και θα δώσει μια υπόσχεση στον εαυτό του. Μόλις μεγαλώσει να δημιουργήσει κάτι παρόμοιο για να μπορεί να το βγάλει στην επιφάνεια και να το θεραπεύσει.
Περνάνε τα χρόνια και για να κρατήσουμε την υπόσχεση που δώσαμε στον πιο σημαντικό άνθρωπο, στον εαυτό μας, αρχίζουμε και δημιουργούμε καταστάσεις που θα περιέχουν τα συναισθήματα που βιώσαμε μικροί.
Μπορεί να είναι δύσκολο να το παραδεχτούμε και να πάρουμε την ευθύνη για την ζωή μας. Γιατί; Γιατί είναι πολύ πιο εύκολο να μεταβιβάσουμε την ευθύνη στους άλλους.
Όταν τελικά έχουμε την δύναμη να πούμε ότι κανένας δεν μπορεί να μου πει τι να κάνω, πως να αντιδράσω, τι να νιώθω, τότε η ζωή αλλάζει!
Μαζί με την δύναμη παίρνουμε και ολόκληρη την ζωή στα χέρια μας.
Και τότε κατανοούμε ότι ο απέναντί μας δεν ήταν τίποτα άλλο από έναν καθρέπτη που αντανακλούσε τα δικά μας κομμάτια.
Τα κομμάτια του εαυτού μας που δεν τα βλέπαμε, δεν τα δεχόμασταν, δεν τα αγαπούσαμε. Είμασταν και εμείς αυτό που είναι ο άλλος. Μόλις το συνειδητοποιήσουμε και το αγκαλιάσουμε, τότε θα αλλάξει όλος ο κόσμος γύρω μας!
Αλλάζουμε εμείς, αλλάζουν οι γύρω μας!
Είναι μαγικό!
Είναι άμεσο!
Είναι αποτελεσματικό!
Το θέμα του καθρέπτη ή της προβολής είναι πολύ βαθύ, όμως όχι δυσνόητο!
Χρειάζεται να το κάνουμε κτήμα μας και να το περάσουμε στο σύστημά μας για να λειτουργεί αυτόματα.
Θα ασχοληθούμε αναλυτικά με αυτό το θέμα στο σεμινάριο «Άνθρωποι καθρέπτες στην ζωή μας. Δες πραγματικά ποιος είσαι!»
Αν σε ενδιαφέρει να μάθεις τον εαυτό σου καλύτερα, τότε μπορείς να δεις περισσότερες πληροφορίες εδώ.
